دانستنی های آهنربا

۱۴۰۲/۰۲/۱۰

آهنربا ماده یا جسمی است که میدان مغناطیسی تولید می کند. این میدان مغناطیسی نامرئی است اما مسئول قابل توجه ترین خاصیت آهنربا است. نیرویی که به سایر مواد فرومغناطیسی مانند آهن، فولاد، نیکل، کبالت و غیره وارد می شود و آهنرباهای دیگر را جذب یا دفع می کند.

آهنربای نئودیمیوم به قطر 8 میلی متر و ضخامت 5 میلی متر که فقط 2 گرم وزن دارد، می تواند نیرویی بیش از 1700 گرم ایجاد کند.

هر ساله 45 تا 50 هزار تُن آهنربای نئودیمیوم در سراسر جهان تولید می شود.

دیسپروزیم بیشترین قدرت مغناطیسی را در بین عناصر دارد و مقاومت باعث افزایش مقاومت آهنرباهای نئودیمیوم در برابر مغناطیس زدایی و خوردگی افزایش می شود.

آهنرباهای نئودیمیوم در دمای کمتر عملکرد بهتری دارند.

مواد تشکیل دهنده ی آهنربای نئودیمیوم نئودیمیم، آهن و بور است. ترکیبی که به NdFeb معروف است.

از آهنرباهای الکتریکی فوق العاده قدرتمند برای ایجاد مغناطیس در نئودیمیوم در فرآیند تولید استفاده می شود.

آهنرباهای آلنیکو در صورت گرم شدن، می توانند همچنان موثر باشند (حتی تا نقطه ای که از حرارت سرخ شوند!)

اولین مواد مغناطیسی توسط یونانیان باستان در بیش از 2500 سال پیش کشف شد.

قبل از ابداع آهنرباهای خاکی کمیاب، آهنرباهای آلنیکو قوی ترین آهنرباهای موجود بودند.

آهنرباهای آلنیکو می توانند با استفاده از فرآیند ریخته گری یا تفجوشی (سینترینگ) تولید شوند.

رنگ معمول برای رنگ زدن آهنربای آلنیکو قرمز است، اما هیچ کس واقعاً نمیداند چرا!

هرچه آهنرباهای فریت گرم تر شوند مقاومت آنها در برابر دشارژ شدن افزایش می یابد.

ترکیب شیمیایی اولین آهنرباهای فریتی به طور تصادفی توسط دو دانشمند ژاپنی در دهه 1930 کشف شد.

آهنرباهای فریتی به دلیل خاصیت عایق بندی الکتریکی و نحوه تولید، به آهنربای سرامیکی نیز معروف اند.

آهنرباهای فریت از مقاومت خوبی در برابر خوردگی برخوردارند. حتی می توانند در آب غوطه ور شوند یا در معرض اسید ضعیف قرار گیرند بدون اینکه دچار خوردگی شوند.