خصوصیات تمام مواد مغناطیسی وقتی گرم می شوند تغییر می کنند. دمای کوری (Tc) ، یا نقطه کوری، دمایی است که در آن ساختار اتمی ماده مغناطیسی تغییر کرده و جسم از حالت مغناطیسی خارج می شود. پس از گرم شدن یا عبور از نقطه کوری، حوزه های مغناطیسی ماده آزاد و تصادفی می شوند. در نتیجه آسیب مغناطیسی دائمی شده و آهنربا هیچ میدان مغناطیسی خارجی ای ساطع نمی کند. نیروی مغناطیس توسط گشتاور مغناطیسی تعیین می شود، گشتاور دوقطبی در اتم که از تکانه زاویه ای و اسپین الکترون ها سرچشمه می گیرد. مواد دارای ساختارهای مختلفی از گشتاورهای مغناطیسی ذاتی هستند که به دما بستگی دارد. دمای کوری نقطه بحرانی است که در آن گشتاورهای مغناطیسی ذاتی یک ماده تغییر جهت می دهند.
در دمای کوری چه اتفاقی خواهد افتاد؟
در زیر دمای کوری، اتم ها در یک راستا و موازی قرار دارند. این امر باعث می شود مواد به صورت خود به خود مغناطیسی شوند. ماده مغناطیسی در حالت عادی فرومغناطیس اند. بالاتر از دمای کوری، ماده پارامغناطیس می شود، زیرا اتم ها گشتاورهای مغناطیسی منظم خود را هنگامی که ماده تحت یک انتقال فاز قرار می گیرد، از دست می دهند.
